Nieuwsdienst Orthomoleculaire Geneeskunde, 17 oktober 2021

700.000 Covid-19-sterfgevallen:

Tijd voor een verandering in behandelstrategie

Commentaar door Dwight K. Kalita, Ph.D.

OMNS (17 oktober 2021)

Tragisch genoeg zijn er meer dan 700.000 Covid-19-sterfgevallen in de Verenigde Staten. Misschien is het tijd om te overwegen dat artsen in de Verenigde Staten naast medicamenteuze therapieën ook behandelingen willen gebruiken die zijn gebaseerd op optimale voedingsondersteuning voor hun patiënten. In Spanje behandelen artsen bijvoorbeeld hun Covid-19-patiënten met hoge doses vitamine D en ze hebben een aantal verbluffende resultaten ontdekt. Een 76-patiënt 2020-studie in oktober 2020 ontdekte dat van 50 gehospitaliseerde COVID-19-patiënten die orale calcifediol kregen: (0,532 mg, ~ 20.000 IE, bij opname en 0,266 mg, ~ 10.000 IE, enkele dagen daarna) vitamine D, slechts één (2%) behandeling nodig had op de intensive care-afdeling en er waren geen sterfgevallen. Van de 26 resterende COVID-19-patiënten die geen vitamine D kregen, moesten er daarentegen 13 (50%) op de intensive care worden behandeld en stierven er twee. [1]

Het is duidelijk dat als vitamine D in een optimale dosis en gedurende een effectieve periode wordt gegeven, het krachtige immuunversterkende krachten heeft om mogelijk ernstige virale ademhalingssymptomen en zelfs de dood geassocieerd met Covid-19 te bestrijden. Als het niet wordt gegeven, zijn de resultaten veel verontrustender en dodelijker.

Het is belangrijk om te begrijpen dat als u een tekort aan vitamine D heeft, dat van invloed is op uw gevoeligheid voor virale infecties en uw vermogen om ze te bestrijden. In feite concludeerde een studie uit 2021 van 65 Covid-19-patiënten in vergelijking met een controlegroep dat “een vitamine D-serumtekort geassocieerd is met ernstigere betrokkenheid van de longen, langere ziekteduur en risico op overlijden.” [2]

Helaas bestaan er inderdaad meetbare voedingstekorten bij Covid-19-patiënten. In een onderzoek van februari 2021 onder 227 patiënten die in het ziekenhuis waren opgenomen met Covid-19, hadden 102 (45%) catastrofaal uitgeputte vitamine D-spiegels van 12 ng / ml of lager. [3] Vitamine D-bloedspiegels moeten variëren tussen 30-70 ng / ml. Sommige artsen zijn van mening dat een niveau tussen 50-60 ng / ml optimaal is. Vandaar dat deze 102 Covid-19-patiënten extreem lage, rachitis-inducerende vitamine D-bloedspiegels hadden. In dezelfde studie hadden maar liefst 213 (94%) van hen significant uitgeputte niveaus van vitamine D onder 30 ng / ml. [3]

Helaas heeft ongeveer 42% van de Amerikaanse bevolking een vitamine D-tekort. En 60% van de verpleeghuisbewoners en 76% van de Afro-Amerikanen hebben een tekort aan deze essentiële immuunversterkende voedingsstof. Onnodig te zeggen dat alle artsen al hun Covid-19-patiënten moeten testen op dit specifieke tekort aan voedingsstoffen. En als hun Covid-19-patiënten vitamine D-tekort hebben, moeten ze ze dienovereenkomstig behandelen. Op basis van de eerder genoemde statistieken zou het anders nalatig zijn.

In zijn boek Biochemical Individuality legt Roger Williams, Ph.D. uit dat we allemaal unieke voedingsbehoeften hebben. [4] Om ervoor te zorgen dat iedereen een optimale bloedspiegel van vitamine D behoudt, kunnen professionele tests en aanvullende supplementen worden geadviseerd. Als voedings- / medisch schrijver voor meer dan 40 jaar, heb ik geleerd dat veel mensen, waaronder sommige artsen, zich niet bewust zijn van het belangrijke en levensreddende verband tussen vitamine D en onze gevoeligheid voor virale infecties, evenals ons vermogen om ze te bestrijden. Dienovereenkomstig is het tijd voor alle artsen om de zeer krachtige behandelingsvoordelen te realiseren van deze essentiële, vaak gebrekkige, relatief goedkope, direct beschikbare en immuunversterkende voedingsstof die Moeder Natuur ons heeft gegeven.

(Dwight Kalita, Ph.D., is co-redacteur van A Physician’s Handbook on Orthomolecular Medicine, in samenwerking met Drs. Roger Williams en Linus Pauling.)

Verwijzingen

1. Castillo ME, Costa LME, Barrios JMV, et al. (2020) Effect van calcifediolbehandeling en best beschikbare therapie versus best beschikbare therapie op opname op intensive care en mortaliteit bij patiënten die in het ziekenhuis zijn opgenomen voor COVID-19: een pilot gerandomiseerde klinische studie. J Steroïde Biochem Mol Biol. 203:105751. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32871238
2. Sulli A, Gotelli E, Casabella A, et al. (2021) Vitamine D en longuitkomsten bij oudere COVID-19-patiënten. Voedingsstoffen 13:717. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33668240
3. Demir M, Demir F, Aygun B, et al. (2021) Vitamine D-tekort wordt geassocieerd met Covid-19-positiviteit en de ernst van de ziekte. J Med Virol. 93:2992-2999. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33512007
4. Williams RJ (1998) Biochemische individualiteit. McGraw-Hill Onderwijs. ISBN-13: 978-0879838935